“Kara Kafa, dost ülke Almanya’nın onuru ile oynadığı için hem Türkiye’de gösterimi hem de yurt dışına çıkarılması yasaktır.” Böylesi deneysel bir filmin herkes tarafından mutlaka seyredilmesi gerektiğine inanıyorum. Hiç değilse, başına gelen onca badirenin hatırına. Ne dersiniz?
Hayat’ta daha önceki Zeki Demirkubuz filmlerinde yer alan temaların birçoğu var. Ama Demirkubuz’un bu filmdeki bazı karakterleri yapılandırma tercihleri ve bazı olayları anlatma biçimiyle sinemasında birçok “ilk”in yaşandığına şahit oluyoruz.
Derviş Zaim’in Kıbrıs’ın ünlü dolandırıcısı Mustafa Serttaş’ı anlattığı Tavuri (2023), Türk sinemasında pek rastlamadığımız ölçüde özgün ve yaratıcı bir belgesel. Tavsiye ederim.
Kör Noktada merak duygusunu sürekli diri tutan, anlatımı dinamik, ritmi yüksek bir film. Michael Haneke’nin Cache ve Francis Ford Coppola’nın The Conversation filmlerini anımsatan bir muamma anlatısı var.
Yönetmenliğini ve senaristliğini Önder Esmer’in, yapımcılığını ise Matthias Kyska’nın yaptığı Aşk, Ateş ve Anarşi Günleri: Türk Sinemateki ve Onat Kutlar (2023), Türk Sinemateki’ni ve kurucularından Onat Kutlar’ı anlatan bir belgesel.
Son yıllarda karakterleri konusunda bu kadar kafası karışık bir ikinci film izledim mi, inanın bana, hatırlamıyorum. Do Not Disturb, önce güzel ve umut verici denizlere açılmış, sonra maalesef karaya oturmuş bir film, tıpkı Ayzek gibi.
Öldüren Darbe Karate, filmde olmayan kanlı ve erotik kareleri afişine taşıyarak izleyicisini avlamak, ismiyle aksiyonsever ve şiddetperverlere “gel gel” yapmak için tüm yeter ve gerek şartları yerine getiriyor.
Kuru Otlar Üstüne, filmin ana karakteri Samet’in, uçsuz bucaksızmış gibi görünen köy yolunda, tek başına karlara bata çıka, çalıştığı köy okuluna doğru yürüyüşü ile başlar.