Özgür Bakar, Alem-i Cin 2'de şık bir hareketle eski hikayeyi devam ettiriyor ve ona paralel yeni bir macera yaşatıyor. İlk sekanstan finale kadar devam eden tekinsiz atmosfer ve ritüel sahneleri etkiyi güçlendiriyor.
Çocuklar Sana Emanet, doğaüstü fenomenlerle olan ilişkimizin aslında kadim zamanlardan geldiğini gösteren, bunun İslam’dan çok folklorla ilişkili olduğunu gösteren bir örnek.
Modern Türk korku sinemasının popüler örneklerini veren sinemacılardan biri olan Özgür Bakar, yeni filmi Alem-i Cin'de bu kez epey farklı ve riskli bir yol deniyor.
“Yine mi cin filmi” demez iseniz ki demeyin, çünkü bu tema düzgün kullanıldığında gerçekten işe yarıyor ve Alper Mestçi de büyü, lanet, cinler gibi unsurları hikâyeye tam olması gerektiği gibi yerleştiriyor. Siccin 4 korkmak için çok iyi bir seçenek!
Deccal 2, ışığı-kamerası ve benim ilk filmde de çok beğendiğim sanat yönetmenliğiyle şık bir film. Birkaç dua ve çarpılma sekanslarından ibaret değil...
Kuyu filminin hikâyesi yamalı bohça gibi. Musallat ve Siccin serisinden oldukça etkilenilmiş ama yapılmışlar arasında en yakın iş hangisi derseniz, Helak: Kayıp Köy derim.
Başarılı Musallat ve Siccin filmlerinden sonra şimdi kendi başlatmadığı bir serinin 3. filmi olan Üç Harfliler 3: Karabüyü’nün yönetmen koltuğunda oturuyor.
Magi, sürüsüne bereket cin korkusu filmlerinin içinden kolayca sıyrılabilir. Artık yapım kalitesi de yüksek filmlerin peşine düşmüş bir yönetmenden enteresan bir iş…
Ancak iflah olmaz kötü film hayranlarının sevebileceği İblis'in Oğlu: 13. Vahşet, düşük bir bütçeyle, dar bir kadro ve tanınmamış genç oyuncularla kotarılan bir slasher...
Pınar Sinan’ın ilk uzun metrajlı filmi Ceset sinemamızda pek görmediğimiz bir konuyu işliyor ve sırf bu anlamda bile merak uyandırdığını itiraf etmek gerek.
Katarsis duygusundan yoksun bırakılmış bir film Naciye, hikayesi kurbanla değil katille özdeşleşmeyi tercih ediyor ki bu da izleyende film bittikten sonra bile devam eden bir şoka yol açıyor.
Baskın, yurtdışında aldığı övgüleri hak eden, eğer gişesi de iyi olursa Türk korku sinemasında suyun yönünü değiştirme potansiyeline sahip bir yapım. Çok karanlık ve çok kanlı…
Bir ev, iki tuhaf karakter ve gömülmek için bekleyen bir sürü ceset... Alper Kıvılcım'ın ilk yönetmenlik denemesi olan Gassal karanlık, stilize bir psikolojik gerilim...
Azap, benzer formüllü cin filmi tariflerden sıyrılarak, evrensel bir korku kalıbını alıp İslam dünyasına ait cinler âlemiyle ilgili bir öyküye giydirmeyi başarıyor.