Lifeforce (1986)
Tobe Hooper'ın yönettiği Lifeforce, hayal gücü olarak bambaşka bir kafada, adeta vites değiştirip uçuyor finale doğru!
alt kültür sinema yayını
Ramin Matin’den Son Çıkış: İstanbul Distopyanın Başkenti!
Son Çıkış, yetkin bir sinemacıdan güçlü bir eser. Hikayesi, oyunculukları, rejisi sağlam, gişe ya da festival filmi olarak ayrıştırılamayacak iyi bir film. Mutlaka izleyin!
Ikarie XB 1 / Icarus XB 1 (1963)
Ikarie XB 1, ilginç set tasarımları, muhteşem siyah-beyaz görüntü çalışması, çarpıcı finaliyle kült mertebesine erişen 55 yıllık bir hazine.
Kült Filmler Zamanı: Phase IV (1974)
Kült Filmler Zamanı’nın bu seferki konuğu, yüksek bilinç düzeyine ulaşan karınca kolonilerinin dünyayı istilasını anlatan Phase IV.
Minimal Bir İstila Korkusu: Caught (2017)
Jamie Patterson’ın yönettiği düşük bütçeli Caught, daha ilk sahnesinden itibaren izleyeni tedirgin edebilmeyi başaran, çok tuhaf bir film.
Uzunca Bir Black Mirror Bölümü: Upgrade (2018)
Upgrade, insan benliği ve teknoloji ilişkisi üzerine ilginç bir soru soran, iyi kurgusu ve aksiyon koreografileriyle öne çıkan bir yapım.
Gotik Bir Dinozor Macerası: Jurassic World Fallen Kingdom (2018)
Jurassic World 2, bildiğiniz gibi... Bol bol T-Rex böğürtüsü, Raptor asabiyeti ve yine laboratuvar ürünü süper dinozor belası...
How to Talk to Girls at Parties (2017)
How to Talk to Girls at Parties, kural tanımaz punkçılarla yamyam uzaylıları bir araya getiren bol gürültülü ve uçuk bir çalışma.
Liquid Sky (1982) – (2891) ykS diuqiL
Liquid Sky, ilk derli toplu kurmaca “New Wave” filmidir. Amerikalılar, “punk” kavramından ziyade ondan esinlenip ayrı bir kültüre evirilen bu terimi kullanırlar.
Büyük Beyaz Goril Saldırıyor: Rampage (2018)
Rampage tam bir hamburger filmi... Ortalama yönetmenlik, ortalama oyunculuk ve ortalama efektler. Fast Food dükkanlarında ısrarla sordukları büyük seçimlerden biri olduğu için size lezzetli görünebilir ama pek bir numarası yok.
Ses Çıkartırsan Ölürsün: A Quiet Place (2018)
Bu filmi izlemeye girerken patlamış mısır falan almayı aklınızdan bile geçirmeyin! A Quiet Place, çıkacak en ufak sesin dahi seyir zevkini zedeleyeceği bir film.
Özyıkımdan Yapısöküme: Annihilation (2018)
Annihilation; bittikten sonra insanın belleğinde kalın düşünce tortuları bırakmayı başaran, çarpıcı ve merak uyandırıcı bir film.
Enkaz Kalktı: Star Wars The Last Jedi / Son Jedi (2017)
Her şeyi tek filme sığdıran Star Wars: The Last Jedi bir sürü topla jonklörlük yapmaya çalışıyor ve bunu büyük ölçüde başarıyor.
Özden Uzak Sinema ile Öz Arayışı: Buğday (2017)
Semih Kaplanoğlu Buğday'da başka büyük sinemacılara ve eserlerine özeniyor ama o referansların üzerine orijinal bir şey koyamıyor ve geçmiş yapıtlarının bile gerisine düşüyor.
Yaratık Yuvasına Dönüyor: Alien Covenant (2017)
Alien: Covenant da öyle hissettiriyor. Eski filmlerden alıp harmanlayan, o filmlerin atmosferine çok yaklaşan, ama seri adına yeni bir şey söylemeyen bir film. İleri teknolojinin seriyi nerelere götürebileceğini görmek açısından güzel ama maalesef Alien cephesinde yeni bir şey yok.
Blade Runner 2049 (2017) – Birinci Yazı
Baştan söyleyeyim, “Stalker”ı (1979) bir bilimkurgu filmi olarak değerlendirmediğim için benim en sevdiğim bilimkurgu filmi “Blade Runner”dır.
Transformers: The Last Knight / Son Şövalye (2017)
Transformers: The Last Knight birkaç patlama sahnesinin bir araya geldiği, “senaryosuz çekilse bu kadar olur” dedirten bir görüntü silsilesi.
Science Fiction Volume One: The Osiris Child (2016)
“Son Savaşçı” o çok sevdiğim kirli-paslı-tozlu bilim kurgulardan biri… Mad Max’le başlayan Avustralya bilimkurgusu kanalından seçkin bir örnek. Müthiş bir devam potansiyeli de barındırıyor.
Facebook Botlarından Öncesi: Colossus The Forbin Project (1970)
Dennis Feltham Jones'un 1966'da yazdığı kitaptan uyarlanan Colossus: The Forbin Project'teki Colossus, Facebook botlarıyla karşılaştırılamayacak kadar gelişmiş bir yapay zekadır ama her şey aynı şekilde başlar.
Çorak Topraklarda Vampir Belası: Stakelander (2016)
Stakelander - Vampir Cehennemi tam bir yaz fantastiği, bir post apokaliptik western. Ben, bu türün meraklısı olarak sevdim.
Mega Bütçeli Bir Çöp: Assassin’s Creed (2016)
Yönetmenini, oyuncuları ve büyük markayı boş verin. Assassin's Creed’in izlenebilir olmasını sağlayan tek bir meziyeti bile yok.