Jennifer Lawrence’ın başrolde olduğu Die My Love fragmanı nihayet yayımlandı. Lynne Ramsay’in kamerasından çıkan ilk görüntüler, sıradan bir uyarlama ya da dramatik annelik hikâyesi izlemediğimizi baştan belli ediyor.
Aksine, fragman bize hem pastoral hem de tekinsiz bir evren vaat ediyor: kır evi, yeni doğan bebek, evliliğin kırılgan dengesi… Fakat bütün bu “normal” dekorun içinde kaynayan şey, insanın içgüdüleriyle aklının çatışması.
Camın Ardında Bir Yabancı: Grace
Fragmanın en çarpıcı anlarından biri, Grace’in cama yapışıp hayvansı bir şekilde hırladığı sahne. Bu, onun çözülüşünün görsel simgesi gibi. Annelik, toplumun bize öğrettiği gibi bir “tamamlanma” değil; aksine parçalanma, yabancılaşma ve hayvanileşme. Ramsay, bu görüntüyle Grace’i seyirciye yabancılaştırıyor. Karakter, izole ortamda yalnızca bebeğini değil, kendi içindeki karanlığı da doğuruyor.
Pastoral Dekor, Tekinsiz Bir Tuzak
Kırsaldaki ev, fragmanda güvenlikten çok tuzağı çağrıştırıyor. Sahnelerin ışık kullanımında pastoral olan ile tehditkâr olan arasındaki sınır sürekli bulanıklaştırılmış. Doğanın içinde bir özgürlük yok; tam tersine doğa, Grace’in zihnindeki çöküşü besleyen, ona ayna tutan bir unsur gibi işliyor.
Robert Pattinson’ın canlandırdığı Jackson, fragmanda özellikle geri planda. Sanki evin içinde bir gölge gibi dolaşıyor. Bu tercih, filmin Grace’in perspektifine sıkı sıkıya bağlı kalacağını gösteriyor. Yani “eş” karakteri bir kurtarıcı ya da yönlendirici değil, daha çok pasif bir figür. İzleyicinin gözü Grace’in zihninde açılan gediklere odaklanıyor.
Ramsay’nin Sinema Dili
Lynne Ramsay, We Need to Talk About Kevin’da olduğu gibi yine sıradan aile yapısını ters yüz ediyor. Fragman boyunca kullandığı ritmik sesler, ani sessizlikler ve görüntülerin ani kesilmeleri, seyirciyi şimdiden tetikte tutuyor. Ramsay’nin filmografisini bilenler için fragman, onun karakter psikolojisini dışavuran görselliğini devam ettirdiğini açıkça gösteriyor.
Die My Love fragmanı, “annelik” temasını melodramdan uzaklaştırarak rahatsız edici bir sorgulamaya dönüştürüyor. Bu, yalnızca bir kadının annelikle başa çıkamaması değil; insanın en temel içgüdülerinin, modern hayatın dayattığı rollerle çatışması. Fragman, izleyiciye şu soruyu fısıldıyor: İçimizdeki hayvanı bastırmak mümkün mü, yoksa her beşik aslında bir kafes mi?
Die My Love, 7 Kasım 2025’te MUBI dağıtımıyla vizyona girecek.
