Türk Sineması

Babanın Oğlu, Cüneyt Arkın’ın klasik avantür filmlerinden toplumcu yapısı ile ayrılan, özünde dönemin sıkıntılarını da barındıran bir film.

Ah Güzel İstanbul, seyyar fotoğrafçı Haşmet ile Ayşe’nin hikayesidir ama biraz Züğürt Ağa, çokça da Muhsin Kanadıkırık’tır.

Yılmaz Güney, “Arkadaş” filmiyle anlatmak istediklerini en azından halka “sezdirebilmiştir” diyebiliriz.

Züğürt Ağa, Şener Şen’in komedyen kimliğinden yıldız oyunculuğa geçişinin ilk müjdecisidir. Ağa, önceki rollerinden farklı bir tiplemedir.

Amerikalı; Hollywood parodisini ve absürt komediyi başarıyla harmanlayan, sinemamızda pek de görmeye alışık olmadığımız türden bir komedi denemesi.

Alper Çağlar gişe sinemasının harika çocuğu mu? Murat Tolga Şen, gösterime girdiği günden beri dolu salonlara oynayan ve bu yılın gişe rekorunu kırmasına kesin gözüyle baktığı Dağ 2 filmini yazıyor.

İkimizin Yerine popüler oyuncuları başrole yerleştiren, dramatik bir hikâye vadeden, ancak bunu işleve dökmekte sıkıntılar yaşayan bir film.

Yağmurlarda Yıkansam, bir kadın hikayesi. Gülten Taranç, Türkiye’deki kadın cinayetlerini merkeze alıyor filminde.

Pamuk Prens sinema filmi olmayı becerememiş bir yapım. Anlatım dilinde yaşadığı eksikliklerden dolayı kazdığı kuyuya düşmekten kurtulamıyor.

Bir Baba Hindu, beklentilerinizi dibe çekmeniz halinde bile bunun altında kalabilecek, rol dağılımı tuhaflıklarla dolu bir Bollywood parodisi.

Eylül Fırtınası, oldukça bıçak sırtı bir hikâyeyi merkezine almasına rağmen asla ajite etmeyen, başından sonuna kadar naif yapısını korumayı başaran bir film...

Nesli Çölgeçen, Selamsız Bandosu filminde, 1931 yılında Atatürk’ü karşılamak üzere üyeleri Akşehir esnafından oluşan Akşehir Esnaf Bandosunun hikayesinden yola çıkar.