Görmediğin Denizin Resmini Çizmek: Kuru Otlar Üstüne (2023)
Kuru Otlar Üstüne, ailenin ne demek olduğuna ve evlatları üzerindeki etkilerinin ne kadar büyük olduğuna dair bir film.
alt kültür sinema yayını
Do Not Disturb (2023)
Son yıllarda karakterleri konusunda bu kadar kafası karışık bir ikinci film izledim mi, inanın bana, hatırlamıyorum. Do Not Disturb, önce güzel ve umut verici denizlere açılmış, sonra maalesef karaya oturmuş bir film, tıpkı Ayzek gibi.
Atadeniz’in İzinden: Öldüren Darbe Karate (1972)
Öldüren Darbe Karate, filmde olmayan kanlı ve erotik kareleri afişine taşıyarak izleyicisini avlamak, ismiyle aksiyonsever ve şiddetperverlere “gel gel” yapmak için tüm yeter ve gerek şartları yerine getiriyor.
Öznenin Trajedisi: Kuru Otlar Üstüne (2023)
Kuru Otlar Üstüne, filmin ana karakteri Samet’in, uçsuz bucaksızmış gibi görünen köy yolunda, tek başına karlara bata çıka, çalıştığı köy okuluna doğru yürüyüşü ile başlar.
Yerli Kazandibi Avantür: Kolsuz Kahraman (1972)
Kolsuz Kahraman (1972), bir dönem küçük ucuz filmlere yönelen Yeşilçam’ın tipik, dar kadrolu, uçuk ve savruk filmlerinden biri.
Aşkın Kılavuzluğunda Kendine Yolculuk: -Kal. (2022)
Kal, çocukluk travması olan terk edilme korkusu ile başbaşa kalan Semih’in saplanıp kaldığı travması ile usulca yüzleşmesini anlatıyor.
Bilmemek (2019): İktidar İlişkilerini Reddetmek Mümkün mü?
Bilmemek (2019), bilmenin önemi üzerine izleyicisini düşündürürken, bunun sınırı üzerine de bir soru işareti koyuyor.
Bir Sistem Alegorisi Olarak Kurak Günler (2022)
Kurak Günler, her zaman bir umut olduğunu, çoğunluğa karşı azınlığın da ayakta kalabileceğini ve dimdik savaşabileceğini söylüyor.
Kerr (2021): Çukurların Kapatılması Ümidi İle…
Yönetmen Tayfun Pirselimoğlu, aynı adlı romanından uyarladığı Kerr’de, filmin isminden başlayarak tekerrür üzerine odaklanıyor.
Altın Koza’dan: Bir Zamanlar Gelecek: 2121 (2022)
29. Adana Altın Koza Film Festivali’nde ayağımın tozuyla sinemaya gidip izlediğim ilk yarışma filmi Bir Zamanlar Gelecek: 2121 oldu.
Aşıklar Bayramı (2022) ve Anlatıya Dair Notlar
Özcan Alper’in yönetmenliğini yaptığı Aşıklar Bayramı (2022), baba-oğul hesaplaşmasını anlatısının merkezine alıyor.
İrfan Atasoy’un Anısına: Zalim (1973)
Zalim, İrfan Atasoy’un safkan avantürlerinden biri. Kara Cellat’ın, Beş Hergele’nin ve Dört Hergele’nin yanına yakışıyor.
Bembeyaz (2021): Kar Yağar Kanı Bile Örter!
Bembeyaz, bizi bize göstermekten başka bir şey yapmıyor ve yaşadığımız ülkenin kafamızdaki idealden nasıl da uzak olduğunu gösteriyor.
Yılmaz Atadeniz’in Vedası: İkimize Bir Dünya (2016)
Sait Faik Abasıyanık'ın romanının son iki bölümünü yani 3. ve 4. bölümleri kapsayan İkimize Bir Dünya, bir karşılıksız aşk trajedisidir.
Akrep Gibisin Kardeşim: Bir Zamanlar Anadolu’da (2011)
Bir Zamanlar Anadolu’da, “yalnız ve güzel” ülkesini anlatırken, toplumu incelikle gözlemleyip tercihlerini hep olumsuz yönde kullanıyor.
Kıymeti Bilinmemiş Bir Film: Kardeşim Benim (1983)
Kardeşim Benim, öncü ama bir o kadar da unutulmuş bir film. Belki de sonradan bulup da sevinelim diye unutuyoruz onları. Ne dersiniz?
Zengin Olmanın 101 Yolu: Kolay Para (2002)
Kolay yoldan zengin olma hayalini ve bunun nasıl gerçeğe dönüşebileceğini izleyiciye aktaran Kolay Para, eğlenceli bir seyirlik.
Cinsel Hazzın Karşı Konulamaz Kudreti: Sarı Tebessüm (1992)
Sarı Tebessüm belki bir hazine değeri taşımıyor ama cinsel hazzın karşısında hiçbir engel duramazın altını çizmesiyle fark yaratıyor.
Zıkkımın Kökü (1993)
Muzaffer İzgü'nün hayatından bir kesiti anlatan Zıkkımın Kökü, sıcak, samimi, ajitasyondan uzak, insani ve hiç bitmesin diye izlenen bir film.
Eleştirmenin Kabusu Geri Geldi: Recep İvedik 6 (2019)
Recep İvedik'in Afrika macerası kötü bir film. Sanki Gökbakar kardeşler bu kez, "nasıl olsa seyirci geliyor, hiç uğraşmayalım" der gibiler.
De Te Fabula Narratur: Kız Kardeşler (2019)
Emin Alper, Kız Kardeşler filmiyle çoğunluğun otoritesine karşı çıkıp “gerçekleri” seyircinin yüzüne söyleyerek zor yolu tercih ediyor.