Evil Dead Burn’ın Çekimleri Tamamlandı!
Korku sinemasının efsane serisine yeni bir halka ekleniyor. Infested filminin yönetmeni Sébastien Vaniček’in yönettiği Evil Dead Burn filminin çekimleri resmen tamamlandı.
alt kültür sinema yayını
2025 Chainsaw Ödülleri FANGORIA’nın YouTube kanalında!
Bu yılki Chainsaw Ödülleri’ni yani “korku sinemasının en büyük gecesi”ni yakalayamadıysanız, güzel haber: Törenin tamamı
Dehşet Bey ve Türk Aksiyonunun Kimlik Krizi
Dehşet Bey, biçim olarak modern, ruh olarak anımsız. Murat Menteş’in edebi mizahını ve Kutlukhan Perker’in
Yeni TV Kanallarımız: Dijital Platformlar!
Daha birkaç yıl önce hepimiz aynı şeyi söylüyorduk: “Televizyon öldü.” Meğer öldü sanılan şey aslında
Perdede Solan Renkler: Sinema Salonlarından Kaçışın Anatomisi
Perdeler kararıyor, koltuklar boşalıyor. Sinema salonları, bir zamanlar büyülü birer kaçış mekânıyken bugün kendi hataları
Aşkın Otopsi Raporu: When Harry Met Sally
When Harry Met Sally sadece karakterlerin hikayesi değil, iki güçlü yaratıcı kişiliğin çarpışmasının sonucu olarak ortaya çıktı. Rob Reiner’ın analitik yönetmenliği ile Nora Ephron’un
John Candy: I Like Me – Herkesi Güldürüp Kimseyi Üzmeden Yaşamak
I Like Me” belgeseli John Candy’nin maskesini nazikçe kaldırıyor. Çocukluğundaki kayıplar, babasının erken ölümü, ailesine bakan “iyi çocuk” rolü… Hepsi onu, Bill Murray'in belgeseldeki
Tron: Ares — Dijital Ruhun Cinayeti
İlk Tron’u çocukken televizyonda izlemiştim; sıradışı, yenilikçi ve gerçek anlamda “dijital evren” fikrini sinemada mümkün kılan bir deneyimdi. 28 yıl sonra Tron: Legacy geldi;
One Battle After Another: Anderson’un En Sert, En Politik Filmi
One Battle After Another... Paul Thomas Anderson, Pynchon’la ikinci randevusunda “anaakım” denen plastik akvaryumun camını tek hamlede çatlatıyor.
Cinsiyetin Silahları: Erkekliğin Sökülüşü ve Sayara
Sayara, bir “kadın vigilante” filmi olmanın ötesinde, feminist bir şiddet manifestosu. Burada adalet, mahkeme salonunda değil, yumrukta, tekmede, ısırıkta. Can Evrenol, intikam temasını Yeşilçam’ın
Anatolia Studios: Yarım Kalan Bir Sinema Ütopyası
Türkiye’nin “Cinecittà potansiyeli” her on yılda bir yabancı tarafından test edilip terk ediliyor. Yor’un peri bacaları arasında çekilmiş saçma sapan sahneleri, aslında Türkiye’nin yaratıcı potansiyelinin karikatürüdür. Eğer o potansiyel doğru desteklenseydi, Kapadokya’da kurulan setler bugün “Anatolia Studios” adıyla çalışıyor olurdu.
Blumhouse Vs Shudder: Korkunun Yeni Patronları
Korku sineması artık sadece ucuz bir gişe takviyesi ya da yan janr
Eşkıya: Türk Sinemasında Kahramanın İadesi ve Defni
Eşkıya, popüler melodramın (sadakat/ihanet/özveri) nabzını, 90’ların neo-noir kent şiddeti ve endüstriyel ölçekte
Korku Sinemasının Evrimi: Korktuklarımız Nasıl Değişti?
Bir dönem yalnızca heyecan, sürükleyicilik ve gişe başarısı için üretilen; bu nedenle
Beril Tan: ‘Kolay vazgeçtiğimiz için kimliksizleşme ve aidiyetsizlik başlıyor!’
Alis’in hayatımız üzerinde kurulan tahakkümün bir kadın olarak üzerinden gelmeye çalışan hikayesi sıcacık. 32. Adana Altın
Seda Kanburoğlu: ‘Pasta küçük olunca birliği değil rekabeti arttırıyor’
Enerjisi ve samimiyetiyle dikkatimizi çeken, genç yönetmenlere yapımcı olan, destek veren ve kendi kısa filmi Çok
Özer Arslan: ‘Özgünlükle ilgili sorunlarımız var’
Verdiğiniz Bilginin Doğruluğu İçin Teşekkür Ederim, festival yolculuğu çok yeni başlamış bir film, yabancılaşma üzerine kurulmuş,
Rojda Ezgi Oral: ‘Resmi ideolojinin yerli kavramı ile kişinin yerli deneyimi arasındaki uçurum’
Kimlik ve kültür üzerine baskıcı sistemin etkisine naif ve tepkisel bir biçimde kafa tutan çocukları anlatan
Savaştığı Şeytana Dönüşen Saf Çocuk: Çiçek Abbas!
Çiçek Abbas filmi alternatif bir etik önermez; yer değiştirmeyi ödüllendirir. Abbas başka türlü davranabilir miydi? Evet—ama bunun için filmin evrenine “yer değiştirme” yerine “kurum değiştirme”
Kadayıf mı, Keçiboynuzu mu: Abuzer Kadayıf (2000)
Abuzer Kadayıf (2000) da benim nazarımda ilginç bir fikirle başlayan, umut vaat eden ama bu ilginç konuyu yeterince incelikli olarak işleyemeyen, keçiboynuzu gibi bir
Menekşe Gözler: Yanlış Anlamayanların Melodramı!
Atıf Yılmaz’ın yönettiği 1969 yapımı Menekşe Gözler, yerleşik Yeşilçam melodram kalıplarına bilinçli bir meydan okuma sergiler. Safa Önal’ın ödüllü senaryosuna sahip film, tipik bir
Aşk Dediğin Laf Değildir: Yeşilçam Rüyasından Uyanmak!
Aşk Dediğin Laf Değildir, güldürmeyen ama düşündüren bir “mutlu son” ile biter: Sınıflar yerli yerinde, hayat kaldığı yerden devam eder. Film, bize sınıf gerçeğinin
Mayın Tarlası
Festivalleri Kimler Kemiriyor?
Bugün Türkiye’deki büyük festivallere dikkatle bakın: danışman listelerinde hep aynı isimler döner durur. Bir festivalde “danışman” olan ertesi yıl öbüründe “seçici kurul üyesi” olur, bir sonrakinde “jüri koordinatörü.” Bu iş, liyakat değil, network işidir.
Tüketimin İnşaat Seti: Lego Filmlerinin Anatomisi
Lego’ya karşı bir nefretim yok, hatta saygım var. Ama bu Lego filmlerinden... işte onlardan hiç hazzetmiyorum! Çünkü bu filmler, çocukların hayal gücünü değil, tüketim refleksini büyütüyor. O çocuğun yüzündeki heyecanı görünce seviniyorum; ama aynı anda içimde bir sıkıntı beliriyor. Çünkü o artık
Cin Kuyusuna Düşen Türk Korku Sineması
2000’li yıllardan itibaren Türk korku sineması kendi içinden doğan bir alt kültür yaratmak yerine, sürekli aynı karanlık tünelde dönüp duruyor. Evet, artık “korku filmi” denince aklımıza tek bir şey geliyor: gözleri dönmüş bir kadın, fonda dualar, loş bir ev ve “muska.” Bu
Neden Bütün Salonlar IMAX Değil!
Bugün beni hâlâ sinemaya götürebilen tek şey varsa, o da bir IMAX salonunda film izleme ihtimali. Çünkü IMAX, bana çocukluğumun sinema mabedini hatırlatıyor. İşte o zaman yeniden o his geliyor: koltuğa gömülmüş, ağzı açık, gözleri parlayan, zamanı unutan bir çocuk.
Uçuş Ekibi – 2025
Zombi Medya: Dijitalin Televizyona Dönüşü!
Bir zamanlar televizyonun mezarını kazanlar, şimdi onun ruhunu platformlara çağırıyor. Ekran küçüldü, yayın akışı dağıldı, reklam araları bitti ama hikâyenin özü aynı kaldı: uzun,
Mizah, Kırılganlık ve Direnç: Modern Kadının “Yalnızlığı”
Modern Kadın, Türkiye gibi modern ve geleneksel arasına sıkışmış bir topluma ait feminist paradoksun dizisi olarak okunabilir. Her hali aynı bedende ve farklı deneyimlerle
Squid Game Hakkında “Daebak” Dedirtecek Gerçekler
Squid Game, 27 Haziran’da yayınlanacak final sezonuyla ekranlara veda ediyor. Peki, finale hazır mıyız? Semra Doll, "dünya starı" diziyle ilgili ilginç bilgilere göz attığı
İstanbul’un Çok Katmanlı Hafızasında Kadın Bedenleri ve Arayışları: İstanbul Ansiklopedisi (2025)
İstanbul Ansiklopedisi, Reşat Ekrem Koçu’nun hazine değerindeki ansiklopedik yapıtından ilhamla yola çıkıyor. Selman Nacar, İstanbul’un çok katmanlı yapısını ve kuşaklar arası ilişkilerini özgün bir
2016′nın En Çok Okunan ‘Öteki’ Yazıları!
Öteki Sinema yazarlarının, 2016 senesi içerisinde yazdıkları arasından, ‘en çok okunan 25 yazı’yı listeledik. İyi okumalar!
80’ler: Logolarıyla Hafızalara Kazınan 20 Korku Filmi
Bazı filmleri daha başlamadan ekranda görünen logolarıyla hatırlarız. Karşınızda 80’li yıllara damgasını vuran ve logolarıyla da hatırlanan 20 korku filmi.
Her Erkeğin Mutlaka Görmesi Gereken 125 Film
Fatal Dose sitesi "Her Erkeğin Mutlaka Görmesi Gereken 125 Film" listesi yayınladığında biz de biraz olsun erkek mağduriyetini giderelim istedik ve sizinle paylaştık.
Uzakdoğu Korku Sinemasından 10 Lanetli Obje
Uzakdoğu Korku Sineması denince akla Hollywood’da yeniden çevrimleri yapılan lanetli objeler temalı filmler gelir.
Bir Korku Ustası: Freddie Francis
Freddie Francis, 1962-1975 yılları arasında bazıları kendi türünde referans kabul edilen 20’yi aşkın uzun metraj film çekti.
Son Büyük Serserinin Ardından…
Başarılı oyuncu Birol Ünel, 4 Eylül’de kansere yenik düşerek hayatını kaybetti.