Film İncelemeleri

The French Connection (1971), iki şeyi anlatır: Polis ile suçlu arasındaki incecik çizgiyi ve bir insanın saplantısını/takıntısını…

Decision to Leave’i “etkileyici” kılan şeylerden biri, deniz kıyısında gerçekleşen finali; daha doğrusu, finalin bize düşündürttükleri…

Hiçbir oyun rastgele oluşmaz, tıpkı Love Me If You Dare filminin ana karakterleri Julien ve Sophie arasındaki cesaret oyunu gibi…

The Worst Person in The World (Dünyanın En Kötü İnsanı), biraz da pes etmenin filmi bana göre. Julie pes ediyor, Aksel pes ediyor...

Sinema tarihinde bir başyapıtın yeniden çevriminin de başyapıt olmasına nadiren rastlanır; Living (2022) de onlardan biri.

Hayat, kadrajın dışında da var olan, hatta asıl orada var olan bir şeydir; Aftersun (Güneş Sonrası, 2022) da işte bunu anlatıyor.

Öğrenilmesi en zor şeylerden biri, ciddi bir kriz durumunda takınacağınız tavırdır. Pieces of a Woman, işte bunu anlatan bir film.

Aftersun, kız çocuklarının dünyalarında bir güneş gibi olan babaların "yokluğundan sonrasını” imleyen bir simgeye de dönüşüyor.

Yönetmenliğini Park Chan-wook’un yaptığı Ayrılma Kararı tutkulu ve saplantılı bir aşk hikayesini kara film estetiğiyle anlatıyor.

Bir annenin doğmamış çocuğuna çektiği görsel mektubu olan Bekleyiş, Akdağ’ın ergenlik dönemine ait amatör çekimler ile başlıyor.

The Handmaiden (2016), arzu ve tutkularının peşinden giden kadınların, kendi kaderlerinin kontrolünü ellerine aldıklarını gösteriyor.

The Handmaiden (2016), asimile olmuş Japon hayranı bir sınıfın alegorisini yaparken sinemasal temsilleri de altüst ediyor.

Birçok sahnesi aşırı eğlenceli olsa bile, Norveç-İsveç ortak yapımı Sick of Myself / İlgi Manyağı (2022) filminin hüzünlü bir yanı var.

Sexual Drive filmi (2021), yeni bir temsil sunmazken, aynı zamanda anlatısını cinsiyetçi eril bakış üzerinden konumlandırıyor.

Kal, çocukluk travması olan terk edilme korkusu ile başbaşa kalan Semih’in saplanıp kaldığı travması ile usulca yüzleşmesini anlatıyor.

Bilmemek (2019), bilmenin önemi üzerine izleyicisini düşündürürken, bunun sınırı üzerine de bir soru işareti koyuyor.

Kurak Günler, her zaman bir umut olduğunu, çoğunluğa karşı azınlığın da ayakta kalabileceğini ve dimdik savaşabileceğini söylüyor.

Yönetmen Tayfun Pirselimoğlu, aynı adlı romanından uyarladığı Kerr’de, filmin isminden başlayarak tekerrür üzerine odaklanıyor.

29. Adana Altın Koza Film Festivali’nde ayağımın tozuyla sinemaya gidip izlediğim ilk yarışma filmi Bir Zamanlar Gelecek: 2121 oldu.