Dolandırıcılar Şehri: İstanbul Hakkında Düşünceler
Dolandırıcılar Şehri serisi Prag’tan Roma’ya, Delhi’den Las Vegas’a dünyadaki belli başlı turistik şehirleri masaya yatırıyor.
alt kültür sinema yayını
Resident Evil: Damnation (2012)
Denegeration ekibinden çıkma RE: Damnation tam da oyunun hayranlarını sevindirecek cinsten aksiyonun hiç eksik olmadığı, heyecan dolu bir yapım.
Gyo: Tokyo Fish Attack (2012)
Gyo: Tokyo Fish Attack, başarılı bir uyarlama olamasa da, yetmiş dakikalık süresi düşünüldüğünde seyrini kayıp saymayacağız bir anime.
Prison (1987)
Korku filmleri ile insanların zorla kapatıldığı alanlar arasındaki ilişki hep canlı ve çekici. Tımarhaneler ve terk edilmiş yetimhaneler kimi ürkütmez ki? Terk edilmesine bile gerek yok, Japonya’da okul tuvaletlerini mesken edinmiş hayaletlerle ilgili şehir efsaneleri artık popüler kültürün temeltaşlarından biri halini almış
Below (2002)
Below, üzerine lanet çökmüş gibi korku seyircilerinden uzakta kalmış, hatırlayanının neredeyse kalmadığı bir II. Dünya Savaşı korkusu.
Strange Days (1995)
Popüler sinemada asla çözemediğim bulmacalardan biri Kathryn Bigelow’un yönettiği Strange Days olmuştur, muhtemelen daha uzun süre de olacak.
The Green Hornet (2011)
Michel Gondry’nin beşinci uzun metraj filmi The Green Hornet sinemacının 120 milyon dolar bütçeyle şimdiye dek kotardığı en büyük yapım olmanın yanı sıra en az ilginç olanı.
Babamın Sesi / Dengê Bavê Mın (2012)
19. Altın Koza’daki gösterimin ardından Babamın Sesi filminin yönetmenleri Orhan Eskiköy ve Zeynel Doğan sahneye çıkarak bu zor filmi sabırla izleyenlere teşekkür etmişti.
Thor (2011)
Baştan söyleyeyim, ne Thor ne de Captain America filmleri ve çizgiromanları ile ilgim alakam vardır. Marvel’ın sonsuzluğunda kaybolacaksam bunu Punisher ya da Hulk ile yapmayı tercih ederim. Gene de hem son birkaç senedir şaha kalkmış çizgiroman sinemasını takip edebilmek, hem de iyice
Ateşin Düştüğü Yer (2012)
Ateşin Düştüğü Yer ile teknik açıdan başarılı bir film çıkarmış olsa da senaryo açısından tatmin edici bir iş çıkaramamış Güneş.
American Horror Story Asylum
American Horror Story Asylum yeni karakterler ve mekanlar ile farklı bir hikayenin bize anlatılacağı bir korku platformu olarak planlanmış.
My Name Is Khan (2010)
“İyi insan ve kötü insan. İnsanlar arasında başka fark yoktur.” My Name Is Khan, asperger sendromlu Müslüman bir Hintli’nin hayatını izlediğimiz 2.5 saat boyunca bize sürekli bu mesajı vurguluyor.
Crossing Midnight
19 sayılık Crossing Midnight serisi, sektörde zarlarını doğru atabilse belki de Vertigo’nun en popüler çalışmalarından biri olabilirdi.
Looper (2012)
Görülen o ki bozuk saatin günde iki kez doğruyu göstermesi misali, Hollywood bu sonbahar gerçekten başarılı ve özgün bir bilim kurguyu biz sinemaseverlere bahşediyor: Looper.
Batman: The Dark Knight Returns – Part I (2012)
The Dark Knight Returns, Warner Bros ve DC Comics işbirliğiyle iki bölümden oluşan bir animasyon film olarak sinema dünyasına kazandırıldı.
Yarasanın Ardından: Batman Üzerine Düşünceler
Yarasanın Ardından: 2012’nin yaz ayları, Nolan’ın kendine has Batman Üçlemesi’nin son ayağının beyazperdede hayat buluşuna tanık olduğumuz bir dönem oldu.
Güdümlü Politika ya da Tanımsız Kaygı: Altın Koza Ödülleri
Kucaklama politikası her ne kadar sevecen ve realist görünse de esasında gerçek bir patolojidir. Özellikle de objektif olunması gereken yerlerde devreye giriyorsa bu “sevme” dürtüsü, o vakit kıyıma dönüşür.
RoboCop (1987)
Verhoeven’ın politik kaygıları olan bir bilimkurgu ustası olmasından RoboCop kesinlikle alıştığımız cyborg-aksiyonlar tadında ilerlemiyor.
The Fly 2 / Sinek 2 (1989)
Son kertede The Fly 2 kesinlikle türünün kötü bir örneği değil, hatta gayet keyifli bir 80’ler seyirliği olduğunu bile söyleyebiliriz.
House on Haunted Hill (1959)
Bir Vincent Price gecesi düzenleyin ve House on Haunted Hill ilk tercihiniz olsun. Fazla korkmayacaksınız ama kesinlikle çok eğleneceksiniz.