Zombie Kültü

Norveç yapımı Saga (2016), olmamış bir film. Ne zombi filmi olabiliyor ne de slasher. Komedi zaten bu yöreye hiç uğramamış.

Macar kökenli yönetmen Tibor Takacs imzalı The Gate, Kanada korku sinemasının seksenlerdeki gişe şampiyonlarından biridir.

Ravenous, eski usul korku filmlerine alışkın bünyelerde alerjik etki gösterebilir ama artık modern korku filmlerinin çağında yaşıyoruz ve Ravenous o dünyaya çok yakışıyor.

Dead Shack, ormanın derinliklerindeki kulübede bekleyen tehlikeyle yüzleşen karakterler temasını zombi sosuyla süsleyen çok eğlenceli bir korku-komedi.

The Autopsy of Jane Doe, insanlık tarihinin yaşanmış ve yaşanmakta olan utanç verici olaylarını akla getiriyor.

Yani ille de tek bir yaşayan ölüler filmini seçmem gerekseydi, Night Of The Living Dead'i, bu şaheseri tek geçerdim.

“Zombi filmlerinden sıkılmadınız mı” diye soranlara Güney Kore’den soruyu buruşturup çöpe atacak kadar güçlü bir yanıt geldi: Train to Busan.

The Rezort, hem alt türün bütün gereklerini yerine getiriyor, hem de gündemdeki önemli konulardan birini işaret ederek, Romero’nunkiler kadar olmasa bile, basit öyküsünün altını doldurmayı başarıyor.

Aşk Gurur ve Zombiler, gerek klasik eseri sevenler, gerekse zombi tutkunları için sezonun nimetlerinden biri olabilir. Ancak sinema tarihinde yer eder mi tartışılır.

Klasik bir Joe Dante korku komedisi olan Burying The Ex, yönetmenin filmografisinde vasatı bile ancak zorlayacak bir yapım.

Artılarıyla eksileriyle dönemin kaba bir portresini de çizen Shock Waves, bugün birçok hayranı bulunan, kült statüsüne ulaşmış bir korku filmi.

La Meute, izleyiciyi tedirgin edebilen tekinsiz bir atmosfere sahip ve hatta ilk 30 dakikası için her şeyin yolunda gittiğini bile söyleyebiliriz.

Wyrmwood, parodi anlayışımızı toptan değiştirecek güçte bir film olmasa da, türe oldukça keyifli birkaç detay iliştirmeyi başarıyor.

‘En iyi devam filmleri’ listesinin yeni gediklisi! Dead Snow 2, genelde asılsız çıkan devam filmi iddiaların neredeyse tümünü karşılıyor.

Anormal Aktivite 2, edepsiz bir film, espriyle ya da göstererek, hiçbir aşırılık yapma fırsatını kaçırmıyor. Cinsellik mefhumunu ise kasıtlı olarak sömürüyor.