Doğaüstü Fenomen

Tartışmasız tam bir çöp klasiği olan Bloody Sect, kendisini çok fazla ciddiye alan bir film. Bu denli eğlenceli olmasının baş sebebi de bu.

Neresinden tutsanız elinizde kalan Mengene filmini, korku filminden çok politik bir deneme olarak görmek abes kaçmayacaktır.

Cadı sosu ilave edilmiş bir Lovecraft öyküsünü andıran The City of the Dead, 1960’lı yılların önemli korku filmlerinden biridir.

Hâlâ keşfedilmeyi bekleyen Lindsey C. Vickers imzalı The Appointment, bu kadar da karanlıkta kalmayı hak eden bir film değil.

Slender Man, sıkıcı klişelerden medet uman, tahmin edilebilir bir olay örgüsüne sahip ve ucuz numaralarla korkutmayı amaçlayan bir film.

The Devil's Doorway, buluntu film sevenleri mest edecek bir korku filmi ama alt türe mesafeli olanlar için bilindik handikaplar içeriyor.

The Darkest, düşük bütçeli filmlerin zafiyetlerinden rahatsız olmayanlar için yeri geldiğinde dehşet verici olabilen ilginç bir deneme.

The Housemaid, Vietnam tarihinin acı dolu geçmişinden bir kesiti bir hayalet filmi aracılığıyla yeniden hatırlatıyor.

Macar kökenli yönetmen Tibor Takacs imzalı The Gate, Kanada korku sinemasının seksenlerdeki gişe şampiyonlarından biridir.

Bir aile trajedisinin kâbusa dönüşmesini anlatan Hereditary, modern korku filmleri arasında kendine sağlam bir yer edinmeyi hak ediyor.

The Lodgers gotik korku sinemasında dahi tempoya alışmış seyirci için sıkıcı bir izlek olabilir ancak gizem hikayelerine meraklı ve sabırlı seyirci için oldukça keyifli bir deneyim, neredeyse bir ödül. Epey sömürülmüş bir alanda dahi orijinal fikirlerin çıkabileceğinin ispatı.

Kanada yapımı Pyewacket; ayakları yere sağlam basan, gerçekçi temellere oturan, her yönüyle modern bir korku filmi.

Karanlık Sır, ortaya saçtıklarını öylece bırakan ve cevapsız sorulardan utanmayan bir yeni yetme sinemacı filmi değil. Gizemli bir lokomotifin sürüklediği tren dengeli giriş-gelişme-sonuç vagonlarına sahip. Ne zamandır bu kadar iddiasız ama doygun bir tat bırakan bir tür filmi izlememiştim.