Bir Altın Portakal Yazısı: Derdin Ucu Derinde…
Alper Turgut, Altın Portakal üzerinden (elbette memleketin film gibi gerçeğini de gözeterek) sinemamızın hallerini okumaya çalışıyor.
alt kültür sinema yayını
Kadının Dostu Kadındır: Diamanti / Elmaslar (2024)
Ferzan Özpetek’in son filmi Elmaslar, dillere pelesenk olan kadının en büyük düşmanı kadındır klişesini yerle yeksan etmeye didinen ve kadının biricik dostu kadındır diyen bir film.
Canavarlar Zamanı: Dört Kız Kardeş (2023)
Tunus’un en iyi uzun metraj belgesel dalında Oscar adayı olan ve şu ana dek 21 ödül kazanan Dört Kız Kardeş adlı film, IŞİD’e katılan ablalar ve geride kalan bacıları anlatıyor. Aslında bu belgesel desen değil, kurmaca desen o da değil!
Kara Kafa (1979): İşçi Kardeş, Patron Kalleş!
“Kara Kafa, dost ülke Almanya’nın onuru ile oynadığı için hem Türkiye’de gösterimi hem de yurt dışına çıkarılması yasaktır.” Böylesi deneysel bir filmin herkes tarafından mutlaka seyredilmesi gerektiğine inanıyorum. Hiç değilse, başına gelen onca badirenin hatırına. Ne dersiniz?
Okul Bir Ülke Gibidir: The Teachers’ Lounge / Öğretmenler Odası (2023)
Öğretmenler Odası, metniyle, gerilimiyle, atmosferiyle sahiden kalburüstü bir yapım. Senaryoda İlker Çatak ile birlikte Johannes Duncker’ın imzası var. Özellikle Leonie Benesch ilkeli ve takıntılı öğretmen rolünde resmen döktürüyor.
Kendi Türünü Yok Etme Hevesi: Yüzbaşı Volkonogov Kaçtı (2021)
Yüzbaşı Volkonogov Kaçtı (2021), bariz tarafgir ve komünizm nefreti baskın, bu besbelli. Ama tüm bunlar, kara mizaha da yakın duran filmin görece yaratıcı, hayli rahatsız edici ve çokça dikkat çekici olduğu gerçeğini değiştirmiyor.
Kötülük Asla Yok Olmaz: El Conde / Kont (2023)
Yeni Pablo Larrain filmi El Conde / Kont (2023), en nihayetinde kötülük asla yok olmaz diyor, diktatörler de keza öyle.
Hayat Plastik, Bu Fantastik: Barbie (2023)
Clara Zetkin, Ulrike Meinhof ya da Flora Tristan değil, Barbie gerçekleştirecek ataerkilden anaerkile geçişi, ah ne güzel masal!
Kozmik Mizah, Anlamsız İzah: Asteroid City (2023)
Asteroid City: Ertesi gün unutacağım filmleri zaten haddinden fazla izliyorum ama o yönetmenlerin hiçbirinin adı Wes Anderson değil!
Nunca Mas! (Bir Daha Asla!)
Nunca Mas! (Bir Daha Asla!) Arjantin, 1985’i iyi okuyabilmek için, 24 Mart 1976 ve devamında yaşananları idrak edebilmek şart.
Her Şey, Patlamış Mısır İçin!
Beyazperdenin hayli acıklı öyküsünün yarattığı tesir, bir filmin ederinin, alelade patlamış mısırdan daha ucuza geldiğini idrak ettiğimizde daha da belirginleşiyor, ne yazık ki.
Sevgisiz Kalırım, İlgisiz Asla: Sick of Myself (2022)
Birçok sahnesi aşırı eğlenceli olsa bile, Norveç-İsveç ortak yapımı Sick of Myself / İlgi Manyağı (2022) filminin hüzünlü bir yanı var.
En Büyük Katil, Bizim Katil!
Dijital platformlar, hani fırsat bulsalar, katilleri canlandırır, kurbanlara o uğursuz, hazin ve korkunç anları, tekrar tekrar yaşatırlardı...