Öteki Sinema Sinema ve dizi haberleri, film kritikleri, fragmanlar ve röportajlar… Aynı evde yaşayan iki arkadaş olan Nedim ile Ferhat arasındaki bir satranç oyunu ile açılıyor Şah Mat...
Devamını oku »Şah Mat (1989) ve Stefan Zweig’in “Satranç”ı
Taşrada Bir Muhsin Bey: Yozgat Blues (2013)
Yozgat Blues orijinalliğiyle tartışmasız yılın en iyi filmlerinden biri… İlgi çekici bir hikayesi ve yazılmış olanı sinemalaştırma hali, kurguyla ilgili kimi sıkıntıları olsa da, gerçek bir yönetmenlik başarısı içeriyor.
Devamını oku »Gözetleme Kulesi (2012)
Selvi Boylum Al Yazmalım'ın öyküsünün bir kısmını oluşturan bu pasajı alıp kocaman bir filme yaymayı deneyin. Pelin Esmer, Gözetleme Kulesi'nde öyle yapmış...
Devamını oku »Köyden Kente Göçen: Gurbet Kuşları (1964)
Gurbet Kuşları filminin o kadar çok ucuz taklidi yapılmıştır ki, filmin asıl misyonu İstanbul’un ne kadar kötü olduğunun Anadolu insanına anlatılması olmuştur.
Devamını oku »İblis’in Oğlu: 13. Vahşet (2013)
Ancak iflah olmaz kötü film hayranlarının sevebileceği İblis'in Oğlu: 13. Vahşet, düşük bir bütçeyle, dar bir kadro ve tanınmamış genç oyuncularla kotarılan bir slasher...
Devamını oku »Zulüm (1972)
Zulüm, hangi düşüncenin eseridir ve nasıl olur da “en iyi film” olarak ödüllendirilir, anlamakta hayli zorlandığımı söylemeliyim.
Devamını oku »Ankara Ekspresi (1971)
Ankara Ekspresi’nin değil ödüle layık görülmesi, çekilmiş olmasının bile harcanan emeğe yazık edildiği düşüncesini zihnimden atamadığımı söylemeliyim.
Devamını oku »Kurşun Memed (1971)
Kurşun Memed, "Yılmaz Atadeniz-İrfan Atasoy-Melih Gülgen" evrenine meraklı olanların severek izleyebileceği orta halli bir avantür...
Devamını oku »Bir Mahpushane Destanı: Linç (1970)
“Mahpushane”ler, siyasi veya adi suçlularıyla toplumun bilinçaltıdır. Orası halının altına süpürüp bir daha görmek istemediğimiz şeylerle doludur. Suç üzerine derinlemesine bir analiz yapma yeteneğinden yoksun oluşumuz, daha da kötüsü, suçun sebeplerini anlamayı onu onaylar duruma düşmemek için reddettiğimiz, bilinen gerçekler. Hele cezalandırmayı insanları topluma kazandırmaktan çok salt “acı çektirmek” olarak kabul edişimiz bir felakettir.
Devamını oku »Hayat Mı Bu (1972)
Kaynağı belirsiz zenginliğin kabullenilmesi ve emek sömürüsünün gizlenmesini sağlayan, zihinleri geriletici ve asıl amacı gerçeği gizlemek olan kültür endüstrisi ürünü bir filmdir Hayat Mı Bu.
Devamını oku »51 Yıllık Bir Portakal Hikayesi: Aşk ve Kin (1964)
1965 yılında ikincisi düzenlenen Altın Portakal Film Festivalinde en iyi film ödülünü alan Turgut Demirağ’ın Aşk ve Kin isimli filminin gerek o dönemde gerekse günümüzde ödülü asla hak etmediği konusunda bir fikir birliği oluşmuş durumdadır.
Devamını oku »Yılmaz Atadeniz’den Bir Avantür Klasiği: Kara Cellat (1971)
Yılmaz Atadeniz’in çektiği Kara Cellat, hikâyesi, aksiyonu, kovalamaca ve kavga sahneleriyle, dar bütçesine rağmen 70’lerde çekilmiş en iyi avantür filmlerden biri...
Devamını oku »Bir Çetin İnanç Harikası: Gırgır Ali (1982)
Çetin İnanç'ın potansiyelini görmek isteyenler Gırgır Ali filmine göz atmalı. “O kadar kötü ki gerçekten çok iyi” denebilecek bir başyapıt...
Devamını oku »Bir Komedi Parodisi: Ali Veli Deli (1986)
Ali Veli Deli filmi parodi yapmayı amaçlarken kendisi bir parodiye dönüşüyor, komedi yapmaya çalışırken komik duruma düşmenin sınırlarında geziniyor.
Devamını oku »Yılmaz Güney’in Umut’u (1970)
Kapitalizmin insanı insanlıktan çıkararak ve kendine yabancılaştırarak dayattığı yaşam düzenine karşı doğrudan girişilen bir savaştır Umut...
Devamını oku »Senarist (2016)
Hulusi Orkun Eser imzalı Senarist, acemice tarafları olsa bile sinemamızda görmeye alışık olmadığımız bir tür sineması örneği…
Devamını oku »Susuz Yaz (1963)
Martin Scorsese tarafından kurulan World Cinema Foundation (Dünya Sinema Vakfı) tarafından 2007 yılında onarılarak dünya “kültürel mirasına” hediye edilmiştir.
Devamını oku »Ceset / Nekro (2015)
Pınar Sinan’ın ilk uzun metrajlı filmi Ceset sinemamızda pek görmediğimiz bir konuyu işliyor ve sırf bu anlamda bile merak uyandırdığını itiraf etmek gerek.
Devamını oku »Lütfi Ömer Akad’ın Gelin’i (1973)
Lütfi Akad’ın “göç üçlemesi” adını verdiği ve birer yıl arayla çektiği filmlerin ilki Gelin, Türk sinemasının en iyileri arasındaki yerini her zaman koruyacak muhteşem bir filmdir.
Devamını oku »Naciye (2016)
Katarsis duygusundan yoksun bırakılmış bir film Naciye, hikayesi kurbanla değil katille özdeşleşmeyi tercih ediyor ki bu da izleyende film bittikten sonra bile devam eden bir şoka yol açıyor.
Devamını oku »