2011 → THE TREE OF LIFE (Terence Malick)
Terence Malick, kendi adıyla anılan kendine has bir sinema inşa edebilmiş nadir yönetmenlerden biri. Sineması metafizik öğeler içeren ve düşünceyi resmetmeye çalışan bir nitelik gösteriyor. Onun “baba-oğul”, “kadın-erkek” ve hatta “bir ülke ve evlatları” gibi bağlamlar çerçevesinde oturttuğu dikotomik anlatısının şimdilik tepe noktası “The Tree of Life” (Hayat Ağacı). Malick bu filminde bireyin kaybettiği insanlar üzerinden (baba, oğul ve kardeş vs.) dinmek bilmeyen ıstırabını ve sonsuz arayışını resmediyor.
Görüntü çalışması, sanat yönetimi ile sahne ve sanat tasarımı tarif edilebilir gibi değil. Bu çalışmaların doğallığı ve yetkinliği sayesinde kendinizi o ortama aitmiş gibi hissediyorsunuz. Şahsi deneyimleriniz de bununla birleşince/birleşirse adeta bir mucize gerçekleşiyor. En son buna benzer bir hissi bana bir Tarkovsky’nin “Ayna”sı yaşatmıştı. Emmanuel Lubezki çağımızın en iyi görüntü yönetmenlerinden biri, belki de en iyisi, onu birçok başka filmle hatırlıyor olacaksınız ama ben onu Malick filmleriyle hatırlayacağım çünkü ilk defa bu filminde bir felsefeyi, bir fikri resmediyor. Bunu Malick’ten öğrendiğine ise şüphe yok.
Bu filmi Öteki Sinema yazarı ERTAN TUNÇ seçti.