Locke, matematiği tutan, tavında bir tek mekân gerilimi olarak karşımıza çıkıyor. İddiasız ama tadı damakta kalacak cinsten!

Onur Ünlü’nün son filmi İtirazım Var’ın gösterimi, tahmin edildiği gibi festivalin en kalabalık etkinliği oldu!

Quentin Dupieux’un sineması her bünyeye hitap etmiyor ama takibi keyifli bir külüstüre binmek isterseniz, Wrong Cops ideal bir seçim olabilir!

Gözlerimiz Seyfettin Efendi’nin ilk cildindeki gibi uzun soluklu bir öyküyü arasa da, Esrarengiz Hikâyeleri şimdilik bizi tok tutmaya yetecek hoş bir atıştırmalık olmuş!

Nihayetinde The Protector 2, Tony Jaa ve saz ekibi adına düzenlenen son akşam yemeği gibi bir şey.

Man Bites Dog, vücuda getirildiği dönem için fazla orijinal sayılabilecek bir seri katilin belgesel filminin "uygulamalı" yapım sürecine odaklanıyor.

Öyküye yapıştırılmış abuk tezatlar sayesinde semiren Singham, aksiyon sineması meraklılarının mutlaka deneyimlemesi gereken bir gurmelik!

TODD Dünyanın En Çirkin Çocuğu: “Çizgi Roman Tarihinde, Tavsiye Edilebilecek En Kötü Kitap! Yakın Gitsin!” Craveonline.

Jim Morrison’un hayat öyküsünün anlatıldığı Kaosun Şairi Jim Morrison, The Doors’un ölümsüz vokalistinin ruhani yolculuğunu çizimle buluşturuyor!

Borgman, klasik anlatıya kafa atacak görsel, anlatısal tercihler yerine, izleyiciye sordurduğu sorularla ayakta kalmayı becerebilen bir sinemasal deneyim!

Grudge Match, izleyiciye De Niro ile Stallone’u, ringde birbirine yumruk savururken izleme fırsatı sunmanın bir adım ilerisinde...

Kanunsuzluk Bir Tür Spordur!!! 1930’lu yılların sonu, Yunanistan… Askeri diktanın gölgesinde bir ayrık otu yeşeriyordu: Rebetiko. Türkiye’den ve Yunan adalarından kopup gelmiş Rebetler, adı kötüye çıkmış mahallelerde, hapishanelerde ve limanlarda esrar içip, bahtsızlık ve sürgün şarkıları söylüyorlardı geceleri, tutunamayışın şarkılarını. 1936’da, milliyetçi diktatör Metaksas, şarkı söyleyen bu marjinallerin yola getirilmesi gerektiğine karar verdi… Rebetiko, kökeni hakkında çeşitli varsayımların olduğu bir …

Metro Manila, Ballard’ın Öteki Dünya ya da Gökdelen gibi buram buram metropol fobisi kokan kitaplarındaki kadar keskin bir ‘çürük yapılanma’ kompozisyonu sunuyor.