Aftersun (2022): Babalar ve Kızlarına…
Aftersun, kız çocuklarının dünyalarında bir güneş gibi olan babaların "yokluğundan sonrasını” imleyen bir simgeye de dönüşüyor.
alt kültür sinema yayını
Karşıtlıkların Birliği: Decision to Leave / Ayrılma Kararı (2022)
Yönetmenliğini Park Chan-wook’un yaptığı Ayrılma Kararı tutkulu ve saplantılı bir aşk hikayesini kara film estetiğiyle anlatıyor.
Otobiyografik Bir Yüzleşme: Bekleyiş (2021)
Bir annenin doğmamış çocuğuna çektiği görsel mektubu olan Bekleyiş, Akdağ’ın ergenlik dönemine ait amatör çekimler ile başlıyor.
Aşk, Cesaret ve Özgürlük: The Handmaiden (2016)
The Handmaiden (2016), arzu ve tutkularının peşinden giden kadınların, kendi kaderlerinin kontrolünü ellerine aldıklarını gösteriyor.
The Handmaiden (2016): Japon Asimilesinin Bir Alegorisi Olarak Kouzuki Amca
The Handmaiden (2016), asimile olmuş Japon hayranı bir sınıfın alegorisini yaparken sinemasal temsilleri de altüst ediyor.
Oral Haz ve Fetişistik Bakışın Nesnesi Olarak Kadın: Sexual Drive (2021)
Sexual Drive filmi (2021), yeni bir temsil sunmazken, aynı zamanda anlatısını cinsiyetçi eril bakış üzerinden konumlandırıyor.
Aşkın Kılavuzluğunda Kendine Yolculuk: -Kal. (2022)
Kal, çocukluk travması olan terk edilme korkusu ile başbaşa kalan Semih’in saplanıp kaldığı travması ile usulca yüzleşmesini anlatıyor.
Eril Bakış ve Sinemada Kadın Temsili
Sinemadaki eril bakış düzenlemeleri rastlantısal değildir, bakışla ilgili başvurulan düzenlemeler ana akım sinemada sürdürülen geleneksel uygulamalardan biridir.
Bilmemek (2019): İktidar İlişkilerini Reddetmek Mümkün mü?
Bilmemek (2019), bilmenin önemi üzerine izleyicisini düşündürürken, bunun sınırı üzerine de bir soru işareti koyuyor.
Travma Anlatıları: Karanlık Gece, Kurak Günler, Kar ve Ayı
Bu yıl Altın Portakal’daki üç film (Kar ve Ayı, Karanlık Gece ve Kurak Günler), taşra hikayesi olarak inşa ettikleri travma anlatıları ile dikkatleri çekti.
Sinemasal Biçimin “Sınırlılıkları”
Sinemasal Biçimin “Sınırlılıkları”: İster gerçekçi ister biçimci geleneğin izinden gitsin, bir sanat formu olarak sinema, kendi olanakları ile gerçeğin yeniden inşasına odaklanır.
Bir Sistem Alegorisi Olarak Kurak Günler (2022)
Kurak Günler, her zaman bir umut olduğunu, çoğunluğa karşı azınlığın da ayakta kalabileceğini ve dimdik savaşabileceğini söylüyor.
Kerr (2021): Çukurların Kapatılması Ümidi İle…
Yönetmen Tayfun Pirselimoğlu, aynı adlı romanından uyarladığı Kerr’de, filmin isminden başlayarak tekerrür üzerine odaklanıyor.
Stiletto: A Pink Family Tragedy (2021)
Can Merdan Doğan, Stiletto ile bir nesneyi merkezine alarak anlatısını kuruyor ve her türlü tanımlamayı ve işaretlemeyi reddediyor.
Selanik Sinema Müzesi
1997 yılında kurulmuş olan Thessaloniki Cinema Museum & Cinematheque aynı zamanda Selanik Film Festivali’nin de bir parçasıdır.
Kadın Yönetmen Olmak…
kadın yönetmen sayısında ve sektörde çalışan kadın sayısındaki artış, kadın bakış açısı ile çekilen filmlerin artmasına neden olurken kadınlara ifade ve temsil etme olanağı da sağlar.
Barış Gelini: Pippa Bacca’yı Yeniden Düşünmek!
Barış Gelini Pippa Bacca aracılığı ile Simone Manetti’nin yarattığı toplumsal yüzleşme ve hesaplaşma davetine katılmanızı ümit ediyorum.
Aşıklar Bayramı (2022) ve Anlatıya Dair Notlar
Özcan Alper’in yönetmenliğini yaptığı Aşıklar Bayramı (2022), baba-oğul hesaplaşmasını anlatısının merkezine alıyor.