Lifeforce (1986)
Tobe Hooper'ın yönettiği Lifeforce, hayal gücü olarak bambaşka bir kafada, adeta vites değiştirip uçuyor finale doğru!
alt kültür sinema yayını
Deliverance / Kurtuluş (1972)
1972 yapımı Deliverance ağzı mühürlü filmlerden. Muhteşem bir hikaye, muhteşem oyuncular, dudak uçuklatan bir sinematografi...
El Día de la Bestia (1995)
– Günah çıkarmak istiyorum peder. – Söyle ne yaptın? – Hiçbir şey. Henüz günah işlemedim. Ama işleyeceğim. Yapabileceğim bütün kötülükleri yapacağım. Bask asıllı İspanyalı yönetmen Álex de la Iglesia’nın 2. filmi El Día de la Bestia (Şeytanın Günü), yukarıdaki diyalogla açılıyor. Üstelik
[REC]³ Genesis (2012)
REC 3 Genesis, karmaşada birbirini kaybetmiş aşıkların birbirlerini bulma hikayelerini anlatan korku-komedi-romantizm üçgeni halini alıyor.
Haneke’nin En Derin Şiddeti: Funny Games (1997)
Funny Games kahramanlarına yüklediği anlamsız rahatlıkla ve bir nevi kostüm sıfatıyla benzeşen kıyafetleriyle Otomatik Portakal'ı andırır.
Dabbe: Bir Cin Vakası (2012)
Dabbe: Bir Cin Vakası, Ceyda T. Vakası olduğu iddia edilen güya gerçek bir olaydan yola çıkılarak perdeye aktarılmış.
Psycho / Sapık (1960)
Sapık demek, Bernard Herrmann'ın harikulade bestesi, Anthony Perkins'in sade ve mükemmel oyunculuğu ve tabi ki Hitchcock'un eşsiz sinematografisi demek...
Carrie (1976)
Take Carrie to the prom. I dare you! Hiç kuşkusuz Stephen King, gerilim hikayeleri dendiğinde akla gelen en önemli isimlerden birisidir. Yarattığı eşsiz karakterler, büyülü atmosferler, okuyucularının hayal dünyasıyla da bütünleştikçe çok daha büyük bir keyif verir. Onun yazdığı her bir eser
Don’t Go in the House (1979)
Quentin Tarantino'nun favori 'slasher'ı olarak da bilinen Don’t Go In The House’u, bütün eksik yönlerine rağmen sıkılmadan, severek izledim.
Nomads (1986)
Nomads, gözden kaçırılmaması gereken karanlık bir film. 80'lere ait o anlaşılmaz büyüden keyif alıyorsanız izleyin, pişman olmayacaksınız.
In The Mouth of Madness (1994)
In The Mouth of Madness, gerçeklik ile delilik arasında bulunan sınırın yakınlarında yani kısacası deliliğin dağlarında gezinmek isteyenler için.
Long Weekend (1978)
Long Weekend, Avustralya korku sinemasının sıkça başvurduğu şehirlilerin kırsalda yaşayanlarla mücadelesini anlatan ‘slasher’lardan biri gibi başlıyor.
Greystone Park / Tımarhane (2012)
2012 yılı mahsulü Greystone Park, Oliver Stone'un oğlu Sean Stone tarafından yönetilmiş olan ABD yapımı bir buluntu film örneği.
ATM (2012)
Yönetmen David Brooks ilk uzun metrajı ATM filminde “büyük fikirden yola çıkılarak çekilmiş düşük bütçeli film” yapmayı deniyor.
Neon Maniacs / Gece Yaratıkları (1986)
Süper Korku Hayatının bir kısmını VHS kiralama dükkânlarının raflarına bakarak geçirme şansına erişmiş olan korku severler için, hiç kuşkusuz Neon Maniacs’ın (nam-ı diğer Gece Yaratıkları) maneviyatı büyüktür. Nitekim video dükkânlarının en çok satanlarının bulunduğu korku kategorisine “süper” ön ekini konduran iki filmden
Mientras Duermes / Sleep Tight (2011)
Mientras Duermes / Sleep Tight, mutluluktan intikam almanın derdine düşmüş "kötü bir adamın" hikayesini anlatıyor.
Bread and Circus (2003)
Bread and Circus hasta ruhlu, mide bulandıran, kafaların kolların havada uçuştuğu, bol bol çeşitli salgıların ekranı kapladığı ucuz bir film.
Mühürlü Köşk (2011)
Mühürlü Köşk, sinemalardan sonra sansürlenerek TV'de gösterilecek ve sonra marketlerin ucuz DVD raflarında sürünecek bir kadere sahip.
Friday the 13th (2009)
Friday the 13th, özellikle yakaladığı görsel estetik ve serinin köklerine bağlı kalması ile dikkat çekiyor. Ancak orijinali dururken neden bunu seyredelim ki?
Twixt (2011)
Twixt, ilgi çekici mekân ve karakterlerin umarsızca harcandığı, saçma finaliyle moral bozan, çok büyük bir hayal kırıklığı.
Livide (2011)
Suspiria’nın yoğun etkisinde kalmış, canlı bir kâbus olarak nitelenebilecek Livide, geriye pek çok soru işareti bırakan bir yapım.